чәч

сущ.

1) во́лос, волоси́нка, волосо́к || волосяно́й

ак чәчләр — седы́е во́лосы

чәч капламы — волосяно́й покро́в

2) во́лосы

чәч үстерү (җибәрү) — отрасти́ть/отра́щивать во́лосы

чәч кистерү — подстрига́ться/подстри́чься

чәч кисү — отреза́ть во́лосы

чәч тарау — расчеса́ть во́лосы

чәч алдыру — стри́чься, подстрига́ться

чәч туздыру — взлохма́тить во́лосы

чәч тузу — лохма́титься (о волосах)

•

- чәч алучы

- чәч бавы
- чәч бөдрәләтү
- чәч бөртеге
- чәч бөтеркәсе
- чәч мае
- чәч өретү
- чәч пәкесе
- чәч толымы
- чәч төбе
- чәч үргече
- чәч юлы

••

чәч агару — седе́ть

чәче (чәчләре) бәйләнгән; чәч(ләр)е чәчкә бәйләнгән — (погов.) им суждено́ быть вме́сте, судьба́ их связа́ла вме́сте (букв. во́лосы их свя́заны вме́сте)

чәч төпләренә кадәр кызарып (тирләп) чыгу — покрасне́ть (вспоте́ть) до корне́й воло́с (от волнения, переживания, стыда и т. п.)

чәчең җитмәс (төтмәс) түләргә — и воло́с не хва́тит расплати́ться

чәчен йолкый-йолкый елау (үкенү) — рвать на себе́ во́лосы; си́льно пережива́ть (ка́яться, раска́иваться, жале́ть, сожале́ть)